«دیزباد وطن ماست»- روز سه شنبه مامورین برق منطقه نیشابور به دیزباد می آیند تا تمام نقاط خاموش دیزباد را روشن کنند.
به گزارش دیزباد وطن ماست، در پی گفتگوی نمایندگان دیزباد با اداره برق منطقه دیزباد، تکنسین های این اداره برای بار دوم در دوره چهار شورای اسلامی به دیزباد می آیند تا روشنایی دیزباد را تامین کنند.
مهندس محمود کردی در گفتگو با دیزباد وطن ماست از تجدید نظر در طرح هادی گردشگری دیزباد خبر داد. طرح هادی یکی از طرح هایی است که به بهبود راه های درون روستاهای با بافت سنتی کمک می کند.
رئیس شورای اسلامی دیزباد در ادامه با اشاره به حضور گله های متجاوز به مراتع دیزباد گفت: اکیپ یگان حفاظت دیزباد گله های متجاوز را از روستا بیرون کردند.
کردی افزود: جمع آوری زباله های خشک از تمام نقاط دیزباد توسط همیاران شورای اسلامی دیزباد انجام شد و دیزباد بار دیگرپاک شد.
«دیزباد وطن ماست»- فعالیت یگان ویژه دیزباد برای حفاظت از منابع طبیعی دیزباد این روزها بسیار گسترده شده است. به گزارش تصویری که توسط روابط عمومی شورای اسلامی دیزباد تهیه شده است، توجه کنید.
«دیزباد وطن ماست»- شورای اسلامی دیزباد در راستای توسعه روابط و اجرای بهینه قوانین و قواعد برای جلوگیری از آسیب رساندن به محیط زیست، تفاهم نامه هایی را با شوراهای اسلامی و دهیاری های روستاهای اطراف امضاء می کند.
شاید فکر کنید که این تفاهم نامه ها که گاهی در بعد کلان در سطح کشور نادیده گرفته می شوند، در بعد کوچک و در سطح روستا چه ارزشی ممکن است داشته باشند؟
روستاهای همسایه عموما با هم مناسبات زیادی دارند. اگر یک منطقه کم آب باشد، امکان دارد از روستای همسایه آب آن را تامین کند و اگر مشکل امنیت داشته باشد امنیت توسط روستای مجاور که به امکانات دسترسی دارد تامین می شود.
مدرسه دیزباد یکی از نمونه های خوب مناسبت هایی است که روستای دیزباد را در این گونه تفاهم نامه ها از روزگاران گذشته سرآمد کرده است.
اگر به تاریخ دیزباد مراجعه کنید؛ می بینید که در گذشته دیزباد بالا، آب دیزباد سفلی را تامین می کرده است. حتی بر سر همین موضوع سالی نیز نامگذاری شده، که به دلیل اینکه علاقه ای به تورق تاریخ ندارم از یادآوری آن خودداری می کنم.
به خاطر داشته باشید که ما در دیزباد همواره دستمان را برای کمک و همکاری به سوی همگان پیش برده ایم.
امروز دیزباد در معرض خطر است. خطرهایی که می توان آنها را چنین بر شمرد:
1. خطر چرای بیش از حد دام ها و از میان رفتن پوشش گیاهی کوه ها
2. خطر از بین رفتن گونه های گیاهان دارویی
3. خطر از میان رفتن گونه های جانوری
4. خطر آفت هایی چون موش و ملخ
7. خطر خشکسالی که ناشی از عدم ورود آب برف و باران به درون زمین است
این خطرات امروز بیش از گذشته وجود دارند. گاهی اوقات دوستان فکر می کنند که چوپانی که گوسفندش را در کوه دیزباد می چراند، اگر این کار را نکند از گرسنگی می میرد. دوستان بدانند: یک چوپان که سالانه صد گوسفند را پرورش می دهد، حداقل سالی حدود 50 میلیون تومان درآمد کسب می کند. اما به چه بهایی؟
به بهای اینکه، گوسفندانش گونه های نادری را از میان می برند، که برای کاشتن مجدد آنها به سرمایه وفت و مالی فوق العاده ای نیاز است.
بنابراین شورای اسلامی و دهیاری و مسئولین حفاظت محیط زیست مسئولیت خطیری در دست دارند و باید سعی کنند تا جای ممکن این مسئولیت را به درستی اجرا کنند. این مسئولیت بدون همکاری و مشارکت سایر روستاها ممکن نیست. روستایی مانند حصار، که افراد زیادی به طور دائمی در آن سکونت دارند و اتفاقا گله های زیادی هم دارند که برای چرا به کوه های دیزباد هم می آیند. به کوه هایی که اینک قانونا برای چرای دام ممنوع هستند.
مردم حصار نیز دوست ندارند که منابع طبیعی شان از میان برود. بنابراین این اقدام یک هدف مشترک را دنبال می کند که نتایج آن هم به نفع مردم دیزباد است و هم حصاری ها از آن منتفع می شوند و مهمتر از همه اینکه محیط زیست منطقه در این اقدام حفظ می شود.
دهیاری دیزباد هیچ مسئولیتی در قبال تاسیس دامداری مکانیزه ندارد. اما نسبت به محیط زیست مسئول است. بنابراین امضای این پروتکل ها میان دیزباد و سایر روستاها به بهبود شرایط محیط زیست کمک می کند.
تکمله آموزش:
کمبود آب مهمترین مسئله آینده دیزباد است و تعادل دام و مرتع وحفظ و احیاء پوشش گیاهی نیز مهمترین راهکار پایداری آب می باشند. پوشش گیاهی مناسب علاوه بر نفوذ آب در خاک، مانع راه افتادن سیل، کاهش گرد و خاک، تلطیف هوا، زیبایی طبیعت و افزایش کندوهای زنبور عسل و... می شود.
ایجاد بند سارهای کوچک، استفاده از تانکرهای پلاستیکی ذخیره آب زمستانه، استفاده از پوشش های جدید به منظور کاهش تبخیر از سطح خاک و ... از دیگر راهکارهای کاهش خسارت خشکسالی است که باید در دیزباد ترویج شوند.
«دیزباد وطن ماست»- چندی پیش پیامی از دوستی با نام محمد قائم پناه دریافت کردم. وی برایم نوشته بود:
با سلام حضور دکتر میرشاهی عزیز
خدا قوت
من محمد قائم پناه هستم، که کارشناسی فیزیک کاربردی خوندم و در زمینه محیط زیست در مشهد مشغول فعالیت هستم... درباره کارهام سایتی دارم که درش می نویسم www.permaculture.ir
من از زندگی در شهر بزرگ ناراضی هستم و خیلی دوست دارم که در یه روستا زندگی کنم.
از آونجایی که تعریف با فرهنگی و مهربونی مردم دیزباد رو شنیدم می خواستم بدونم به نظر شما می تونم جایی رو در دیزباد اجاره کنم؟
چه خونه باغ چه در حد یه اتاق در خود روستا. جای خیلی ویژه که قیمتش بالا باشه نمی خوام.
از راهنمایی شما ممنون خواهم بود
با مهر
محمد قائم پناه
من از این قبیل پیام ها بسیار زیاد دریافت می کنم و راستش را بخواهید زیاد علاقه ای به افرادی که چنین درخواست هایی دارند، ندارم. برای همین از پیام قائم پناه عبور کردم و گفتم که شاید او هم روستای دیگری را پیدا کند. چراکه اساسا مشی بنده در اداره «دیزباد وطن ماست» آبادی دیزباد توسط دیزبادی ها می باشد و لذا چنین پیشنهاداتی اگرچه با ارزش هستند اما در راستای سیاست های کلان «دیزباد وطن ماست» قرار نمی گیرند.
تا اینکه برای بار دوم پیام قائم پناه را دریافت کرده بودم که در آن ضمن اشاره به پیام پیشین بار دیگر درخواست کمک کرده بود و این پیگیری مرا برای کمک به او بر انگیخت. وی در آن پیام نوشته بود:
با درود
من محمد قائم پناه هستم، این دومین نامه ای است که ارسال می کنم. این نامه رو بعد از سفر اخیرم به دیزباد می نویسم. همونطور که در نامه قبلم نوشتم من خیلی مایل به خروج از مشهد و کار و زندگی در یه روستا هستم. سایتی دارم که درباره این رویای خودم درش می نویسم: www.permaculture.ir
در این سفر اخیرم به دیزباد خانه ای دیدم که مقداری از آن به مرور زمان خراب شده بود. این خانه متعلق به دو برادر آقایان حاج محمد و حسن علی میرشاهی، فرزندان جناب غلام محمد میرشاهی می باشد.
اگر بتوانید با این دو برادر ارتباط برقرار کنم خیلی ممنون می شوم. تا آنجا که متوجه شدم گویا یکی از این دوبرادر استاد شیمی در دانشگاه می باشد.
شاید مایل به فروش یا اجاره این خانه بودند...
با سپاس
محمد قائمپناه
بنابراین محمد قائم پناه را به برخی از دوستان معرفی کردم. وی که هنوز موفق به پیگیری خواسته اش نشده است، ایمیل دیگری برای بنده ارسال کرده که آن را به چند دلیل در «دیزباد وطن ماست» منتشر می کنم:
1. دیزبادی های عزیز بدانند که در صورتی که حرکتی برای توسعه دیزباد صورت ندهند، افراد با صلاحیتی وجود دارند که می توانند و می آیند و این تغییرات را صورت می دهند و در نهایت بهره آن را خواهند برد.
2. فرصت های زیادی برای توسعه دیزباد وجود دارد و دیزبادی ها نباید از آنها غافل شوند.
3. در صورتی که می توانید به محمد قائم پناه کمک کنید تا از نتایج کارآفرینی او بهره مند شویم.
محمد قائم پناه در ایمیل آخر خود نوشته است:
با سلام مجدد
با پیگیری جناب دکتر میرشاهی، یکی از دوستان که من نمی شناسم با من تماس گرفتند ولی در رابطه با آن خانه که نشانی دادم گفتند که موقعیت آن مناسب نیست و بدون آب و برق است و اکنون با توجه به زمستان بودن، بهتر است تا بهار صبر کنیم.
شاید ما تا بهار کاری انجام ندادیم ولی اگر بدانیم برنامه چیست، در این فرصت می توانیم برنامه ریزی کنیم.
من درخواستی که دارم این است که به من کمک کنید تا یک اقامتگاه اکولوژیکی در این خانه ای که پیشنهاد داده ام، راه اندازی کنم.
چیزی مشابه بوم کلبه ترکمن = http://www.boomkolbeh.ir
من افرادی که بوم کلبه ترکمن را راه اندازی کرده اند می شناسم و در این مکان اقامت داشته ام و خودم عاشق طبیعت هستم و کارهای محیط زیستی زیادی هم اکنون در مشهد در حال انجام هستم.
اقامتگاه اکولوژیکی جایی است که طبق استاندارد های محیط زیستی ساخته می شود و انرژی آن از منابع زیست پایدار تامین می شود و افراد می توانند از شهر بیایند و چند روز در آن یک زندگی طبیعی را تجربه کنند و همچنین آگاهی خود را درباره طبیعت و محیط زیست افزایش بدهند.
این اقامتگاه برای مردم ساکن خود روستا نیز اشتغال ایجاد می کند چون از مهمانان اقامتگاه اکولوژیکی با نان و غذاها و چاشنی های سنتی که ساخته خود روستا است، پذیرایی می شود و مهمانان می توانند از دست ساخته های محلی برای خود سوغاتی بخرند.
این اقامتگاه برای محیط زیست منطقه نیز خوب است چون برنامه هایی برای حفاظت از زیست بوم منطقه خود نیز اجرا می کند.
برق این اقامتگاه از انرژی خورشیدی یا بادی تامین می شود و آب در آن بسیار کم مصرف می شود چون بازگردانی آب خاکستری انجام می شود (مثلن خروجی آب سینک ظرف شویی برای فلاش تانک یا آبیاری فضای سبز بیرون مصرف می شود) و نکات محیط زیستی دیگر.
اگر امکان داشته باشد، که بتوانم با دوستی که زحمت کشیده و به من زنگ زد حضوری صحبت کنم، می توانم با جزئیات بیشتر چگونگی راه اندازی و اداره یک اقامتگاه اکولوژیکی را توضیح بدهم.
یکی از کارهایی که اکنون مشغول آن هستم سفرهای یک روزه و کارگاه های دوستی با طبیعت برای کودکان است.
http://www.permaculture.ir/kids/
اگر پدر و مادر این بچه ها بدانند که جایی هست می توانند بروند و چند روزی در آن اقامت طبیعی داشته باشند می دانم که استقبال خواهند کرد.
این روزهای شاید جوان هایی که مایل باشند به روستا بیایند و کاری در آنجا انجام بدهند که هم برای روستا و هم ساکنینش و هم طبیعت منطقه خوب باشد، خیلی زیاد نباشد. امیدوارم شما در برداشتن گام های اول به من کمک کنید.
من آدم بی تجربه ای در کسب و کار نیستم. ۱۵ سال کار و راه اندازی چند کسب و کار از جمله رستوران گیاهی خانه را در رزومه خودم دارم.
سایت رستوران گیاهی خانه
لطفا نظرات، پیشنهادات و انتقادات خود را در این خصوص با ما درمیان بگذارید.