در این جلسه برنامه های روابط عمومی برای نوروز 96 اعلام شد و در پایان برخی از حاضرین نظرات خود را پیرامون گزارشهای ارائه شده بیان کردند.
جلسه بعد از چهار ساعت در ساعت 23 به پایان رسید.
«دیزباد وطن ماست»- وقتی در سال 69 یا به گفته ای 70 مدرسه دیزباد بنا به دستور ادیب، مسئول آموزش و پرورش زبرخان تخریب شد و کلیه آهن ها و چوب های آن به همراه درها و پنجره آن به روستای حشمتیه حمل شد، مردم دیزباد درک کردند که چگونه می توان یک جفای بزرگ بر سر تاریخ یک سرزمین روا داشت.
در کشوری که ثروت نفت آن می توانست به بهترین شکل ساخت مدارس آن را تامین کند، باید بنایی سالم تبدیل به خرابه شود تا مدرسه ای در نقطه ای دیگر ساخته شود.
نقل تاریخ گاهی اوقات آنقدر تلخ می شود که قلم میل به توقف می کند و داستان تخریب مدرسه دیزباد به همان اندازه برای مردم دیزباد تلخ است.
در نتیجه بعد از گذشت 25 سال مدرسه دیزباد محل دفن زباله می شود و دیگر هیچ منفعتی برای مردم دیزباد ندارد تا اینکه شورای اسلامی برای استفاده ازآن فضا به عنوان فضای ورزشی گرفت.
اما آیا آن مکان باید تبدیل به زمین فوتبال شود؟!
قطعا مردم دیزباد ثروت بزرگی را از دست داده اند که چنین سرانجامی برای محل علم آموزی شان پدید آمده است. آیا جهت توسعه باید به همین سمت باشد؟ دیزباد امروز نیازمند احیای این سنت است و حرکت از علم آموزی به تفریح، چیزی نیست که بتواند روح مردم دیزباد را آرام کند.
مردم دیزباد چیزی می خواهند که بتواند ادامه یک راه باشد که حدود 90 سال پیش بنیان گذاری شده است و آن علم آموزی می باشد.
قطعا مدیران دیزبادی برای اینکه این خواسته را تامین کنند باید بتوانند مدرسه دیزباد را جایگزین کنند. با یک پژوهشکده، پژوهشگاه، دانشکده، دانشگاه و یا چیزی که بتواند معادل و حتی برتر آن آن مدرسه در زمان حال عمل کند.
پیشینه خودش راهنمای خوبی برای آینده است، منتها امروز نیاز داریم که باز گردیم و ببینیم که آن مردم که در 80 سال پیش با مدرسه از جهل در آمدند، امروز بزرگتر از گذشته هستند و نیازمند جایگاهی فراتر از گذشته هستند تا دیزباد برایشان تنگ نیاید.
این ها اندیشه هایی هستند که می توانند مبنای حرکت های بزرگی باشند، به شرط اینکه اولا درک شود و در ثانی همتی برای به ثمر رساندنشان شکل بگیرد.
«دیزباد وطن ماست»- چهارمین دوره شورای اسلامی دیزباد برای بسیاری از مردم دیزباد مساله قابل توجهی نبود، چراکه علیرغم تمام تلاش هایی که در این سال ها مردم کرده بودند، دیزباد درست نشده بود. امنیت در دیزباد مشکل داشت، به قول ذبیح الله غریبی: «وقتی بعد از دزدیده شدن موتور سمپاشم به مسئولان مراجعه کردم به من گفتند برو دزد را بگیر بیاور تا ما از او سمپاشت را بگیریم!»
وضعیت باغات، راه ها، آب شرب، تلفن همراه، اینترنت و تمام چیزهایی که کیفیت زندگی در دیزباد را تعیین می کند در هاله ای ابهام بود. موضوعاتی وجود داشت اما معلوم نبود که چه کسی باید پیگیری کند. شرایط اساسا مایوس کننده بود و بسیاری از دیزبادی ها باغ هایشان را می فروختند که بروند و یک جای دیگر سرمایه گذاری کنند که حداقل مدیریت نصفه و نیمه ای داشته باشد.
این نا امیدی می توانست سبب شود که مردم در انتخابات بدون توجه به صلاحیت ها شرکت نکنند. چون به هر حال هر کس هم بیاید احتمالا شرایط بهبود نخواهد یافت. اما دیزبادی ها این کار را نکردند و آنها همانند همیشه با بصیرت به پای صندوق های رای رفتند و اصلح را انتخاب کردند.
گروهی که برگزیده از مردم دیزباد بود و سابقه درخشانی در امور مدیریتی و توسعه ای داشتند بر سر کار آمدند. گروهی که هرکدام از آنها پتانسیل های خاصی داشتند و توانستند موقعیت های بسیار خوبی را در دیزباد رقم بزنند.
امروز توسعه دیزباد مدیون آن رایی است که آن روز در صندوق انداختیم و به صلاحیت، شایستگی، تدبیر، دانش و تلاش رای دادیم.
من وقتی خبر انتخاب دیزباد به عنوان روستای برگزیده شهرستان را خواندم نگاهی به تیتر سایت دیزباد وطن ماست انداختم: «دیزباد علیای 2020؛ توسعه یافته ترین روستای کشور». و آنوقت با خودم گفتم: بله ما در همین مسیر قرار داریم. اگرچه امروز دیزباد روستای برتر شهرستان شده است اما ما که می دانیم توان ما در اندازه ای است که برترین روستای کشور شویم.
اما در مورد مردم ایران نیز باید بگویم، مردم ایران باید از مردم دیزباد یاد بگیرند. ما هیچگاه مایوس نمی شویم. نه از دولت، نه از حاکمیت و نه از جامعه جهانی که در آن زندگی می کنیم. همه چیز رو به توسعه است و قطعا با انتخاب های خوب و با انگیزه بالا می توان خوش درخشید. تجربه مردم دیزباد به مردم ایران می گوید: اگر ما بخواهیم و بدانیم می توانیم.
امیدواریم که این حرکت مستمر باشد و امیدوارم که دیزباد در این مسیر به حق واقعی خودش برسد. همچنانکه در سال های گذشته افتخاراتی در سطح کشور داشته ایم، امروز نیز شایسته و مستحق این افتخارات هستیم.
با توکل به ذات یگانه پروردگار به آن سو حرکت خواهیم کرد.