«دیزباد وطن ماست»- هادی میرشاهی در متنی تاریخی به آداب و رسوم عروسی در دیزباد پرداخته که توسط ریم فطوم ویرایش شده است.
وی می نویسد: عروسی در دیزباد قدیم هفتخوان رستم بود:
- شب پاتختی داماد و عروس خانم در دو محل جداگانه که اوّل پاتختی داماد و سپس پاتختی عروس خانم برگزار می شد.
- از حمام درآوردن داماد و عروس بهصورت نمادین و سمبولیک در فردای آن روز
- به تخت نشستن داماد در بعدازظهر فردا و دریافت هدایای نقدی و جنسی از مدعوین
- مراسم عروسکشان که جهیزیه عروس خانم همزمان به خانه داماد حمل میشد.
- نارزدن به سر عروس بهصورت نمادین که داماد انار را روی سر عروس میگذاشت و سپس آن را بین جمعیّت پرت میکرد.
- شهر حلب، داماد چهره عروس را در آینه می بیند و دست به دست کردن عروس و داماد توسّط یکی از اقوام نزدیک عروس خانم.
- پا زدن عروس خانم که هدایای نقدی توسّط اقوام نزدیک داماد تقدیم میشود. پذیرایی شام و نهار (سالهای خیلی دور صبحانه هم بود) از مهمانهای دیزبادی در سالن عمومی (مسجد ده بالا و جماعتخانههای ده بالا و ده پایین) صورت میگرفت.
در سالهای قدیم عروسیها در زمستان برگزار میشد که برف خیلی زیاد و اکثراً کوچهها پربرف و یخبندان ولی شرکت در عروسی بر هر مشکلی ارجح بود. سرما و برف برای مشتاقان به عروسی محلّی از اعراب نداشت. علّت برگزاری مراسم عروسی در زمستان بدو علّت بود اولاً محصولات جمعآوریشده بفروش میرسید ثانیاً مردم بیکارتر بودند.