«دیزباد وطن ماست»- سایت ویکی لاک در یک صفحه ضمن نمایش عکس های زیبایی از دیزباد که در مسیر رسیدن به قله قجغر گرفته شده است، به نمایش نقشه راه می پردازد.
«دیزباد وطن ماست»- مهدی کاهانی مقدم یکی از نویسندگان خوش ذوق روزنامه قدس، در یادداشتی در باب دیزباد نوشته است که مردم دیزباد باسواد ترین مردم ایران هستند.
به گزارش دیزباد وطن ماست، این گزارش گر خوب می نویسد: روستای دیزباد از توابع شهرستان نیشابور، پس از ماسوله گیلان، زیباترین روستای پلکانی ایران است و گفته میشود باسوادترین روستای ایران است.
دیزباد در ۸۰ کیلومتری جاده مشهد - نیشابور و روی سلسله جبال بینالود، در میان رودخانهها و چشمههای جوشان و باغهای سرسبز قرار دارد. روستایی پر از توربینهای بادی که وقتی به چند کیلومتری آن میرسید، تغییر ناگهانی دما را به خوبی حس میکنید و خنکای ناشی از آبوهوای مطبوع آن، حال و هوای روح و جسمتان را عوض میکند.
تاریخ استنادی این روستا که دارای نخستین شبکه برق خصوصی کشور نیز است، به سال ۹۵ هجری شمسی برمیگردد.
دیزباد روستایی است که مردم آن ۱۰۰ درصد باسواد هستند. نخستین مدرسه روستای دیزباد در سال ۱۳۱۲ تأسیس شد و ناصرخسرو نام داشت. این روستا توانسته است نخبگانی را به جامعه تحویل دهد که موجب مباهات همه روستاییان شده و در سال ۱۳۴۸ بهعنوان یکی از معدود روستاهای با ۱۰۰ درصد باسواد جهان در یونسکو به ثبت رسیده است.
این روستا دارای خاک بسیار حاصلخیز و آبی گوارا و غنی از املاح مفید و خنک بوده که این موارد در کنار باغداری بسیار علمی و اصولی که زاییده سواد همه اهالی روستا است، موجب بازدهی کمی و کیفی باغها شده و محصولات کاملاً ارگانیک و درجه یک را به وجود میآورد، به طوری که بعضی محصولات آن در جهان در زمره بهترینها در شاخه محصولات باغی ارگانیک است. ظرفیت ممتاز روستا از یک طرف و توجه ویژه به سلامت و کیفیت محصول از طرف دیگر این منطقه را در رده صادرکنندگان عمده گیلاس و آلو به بازارهای اروپایی و حاشیه خلیجفارس تبدیل کرده و تنوع و کیفیت گیاهان دارویی نیز از دیگر سرمایههای طبیعی این روستاست.
در سالهای دور نخستین وسیله روشنیبخش روستای دیزباد، مولدی بود که با زغالسنگ کار میکرد. با این حال با غروب خورشید و تاریک شدن هوا، تنها وسیله روشنیبخش مردم سوسوی ستارگان بود. این بود که مردم روستا به فکر افتادند تا همانند مردم شهرهای تهران، تبریز و مشهد فکری به حال رفتوآمد در شب بکنند. کاری که محصلان و دانشآموزان دیزبادی به خوبی از پس آن برآمدند و نخستین شبکه برق خصوصی روستا را به کار انداختند.
«دیزباد وطن ماست»- روستای دیزباد علیای مشهد، یکی از روستاهای گردشگری در استان خراسان رضوی است. یکی از بینندگان دیزباد وطن ماست ویدئویی برای ما ارسال کرده که در این یادداشت برای شما به اشتراک می گذاریم.
اگرچه شاید موسیقی آن لس آنجلسی باشد اما مناظر زیبایی از دیزباد در این ویدئو قرار دارد که امیدوارم موافق طبعتان باشد.
«دیزباد وطن ماست»- هادی میرشاهی در بخش دیگری از نوشته هایش به تاریخچه روشنایی در دیزباد می پردازد.
به گزارش دیزباد وطن ماست، وی می نویسد: در خانواده های قدیم «کُلی» مطرح بوده که باهیزم و چوب جنگل گرمی و روشنایی را تأمین می کرده است. نورش برای روشنایی و حرارتش برای پخت و پز و تأمین گرمای اطاق موردتوّجه کاربران آن بوده است.
کُلی را بصورت اتاقکی با ابعاد50 در70 و ارتفاع 60 سانتی متر با آجر خام و یا سنگ و گل می ساختند بطوریکه دریچه هایی با ابعاد یک قالب آجر از چهار طرف تعبیه کرده تا نور لازم از آن دریچه به بیرون بتابد. چوبهای جنگلی (گُفجیر و کلقَر) چون اکثرأ خشک بوده و دود کمتری داشته است.
دود ناشی از اشتعال از دریچه ها وارد اطاق می شده است (تعبیه یک لوله بخاری حتی بصورت دیواری در آنزمان مطرح نبوده است).
کم کم پی سوز رایج شده به این ترتیب که مقداری روغن بَندُو (بنداب) در داخل پیاله ای می ریختند و کنار بدنهِ دو لوله فلزی تعبیه شده که فتیله هایی در آن لوله هاقرار دارد تا روغن داخل منبع را جذب و نور تولید کند (البته همراه با دود) در پرتو این نور ضمنِ روشنایی، خیاطی، ریسندگی، و کتابت انجام می شد. درشبهایی که صاحب خانه مهمان داشته هردو فتیله و درحالت عادّی یک فتیله روشن می گردیده است.
به تدریج این پیاله تبدیل به قوطی در بسته شد که فتیله از وسط لوله ای از منبع خارج می شد که نفت را جذب و به فتیله منتقل می شد و نور تولید می کرد این وسیله روشنایی را «چراغ موشی» می گفتند. که نور بیشتر و دود کمتری داشت و مهم اینکه قابل انتقال بود . با وارد شدن لامپای نمره 3 و 5 و 7 و 9 چراغ موشی به راهروها و حتی طویلهِ احشام و توالت منتقل شد.
لامپا که دارای نور بیشتر و زیبایی بهتری داشت با نورش در این مرحله کارهای داخل خانه به خوبی انجام می شد.
همزمان فانوس برای کارهای بیرون از خانه تهیه شد تا در روشنایی خارج از خانه مِن جمله طویله و کاهدان و کوچه و آبیاری باغات مورد استفاده قرار بگیرد.
گردسوز با منبع و پایه فلزی و لامپِ شیشیه ای به بازار آمدکه دارای نور بیشتر و کاربرد کاملتری بود. با گرمایی که از آن ساطع می شد با سه پایه هایی تهیه آب جوش و یا پختن غذا را امکان پذیر می ساخت.
به تدریج چراغ طوری بصورت پایه بلند و بدون پایه وارد دیزباد شد. در عروسی ها مخصوصاً پاتختِ شب اول، چشم و چراغ مجلس و مجلسیان بود و قُرب ومنزلت خاصی به منزل و یا مجالس می داد.
با یک جمع بندی روشنایی و تکامل آن از چهارصد سال قبل تا کنون عبارتنداز:
1ـ کُلی
2ـ پی سوز
3ـ لامپا نمره3 و 5 و 7 و 9
4ـ چراغ موشی
5ـ فانوس
6ـ گردسوز
7ـ چراغ طوری
9ـ برق موتوری
10ـ برق سراسری
زیادی نداشته است ومیتوان ادّعا نمودکه هردیزبادی میانسال که کُلی و پی سوز را ندیده وبعبارتی چهارصد سال عمرکرده فقط روزهایش یکنواخت تکرار شده است. عصر تکنولوژی و دنیای مجازی درسالهای اخیرآغاز گردیده است.
«دیزباد وطن ماست»-اطلاعیه دفتر کارگزاری صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان ، روستائیان و عشایر برای کلیه بیمه شدگان دیزبادی صادر شد.
به گزارش دیزباد وطن ماست، کشاورزان، روستائیان و عشایرشهرستان نیشابور که دارای ۱۰ سال واریزی حق بیمه و ۷۰ سال سن دارند، جهت انجام امور بازنشستگی پیش از موعد با به همراه داشتن شناسنامه و کارت ملی به دفتر صندوق بیمه روستاییان و عشایر به آدرس شهر قدمگاه _ ساختمان جهاد کشاورزی بخش زبرخان مراجعه کنند.
شماره تماس: ۴۳۲۲۴۸۹۸
کارگزاری 61128 صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستائیان و عشایر اتحادیه شرکت های تعاونی تولید روستایی نیشابور