«دیزباد وطن ماست»-خاله سلیمه یکی از پیشکسوتان دیزبادی است که گذر ایام بر حافظه اش کمتر اثر گذاشته و هنوز اشعار زیادی از گذشته را در خاطر دارد.
به این حقانی که توسط روابط عمومی شورای اسلامی دیزباد تهیه شده گوش فرا می دهیم.
«دیزباد وطن ماست»- یکی از ابعاد مهم فلکلور مردم دیزباد اشعاری است که امروز متاسفانه بسیار کمتر مورد استفاده قرار می گیرند و کم کم دارند به فراموشی سپرده می شوند.
به گزارش دیزباد وطن ماست، خاله سلیمه یکی از زنان پیشکسوت دیزبادی است که هنوز در ذهنش از این اشعار باقی مانده است. وی در یکی از گفتگو ها شعری را خواند که در اینجا به نگارش در می آوریم:
مو از دوزبای بالایم
همقد چرغ پایم
ازرودخنه آو موخروم
پندری پلو موخروم
بع بع شگاردرم
گاوددیمه زاردروم
ولا نمدنم چکاردروم
با ذکر این نکته که برای قرائت این اشعار باید با زبان های منطقه نیشابور و مشهد آشنایی داشته باشید. دومین شعر خود را چنین می خواند:
گزی
زنبور زردم دگزی
رفتم زر زومی
نهالکی بو
نهالک ره
آوش دایم
نهالک بمو بلککه دا
بلکک ردادم ب بزی
بزی بموپشگیله دا
پشگیله دایم ب زومی
زومی بمو خوشه ایی دا
خوشه ردایم ب آسیا
آسیا بمو آردکی دا
آردک ردایم ب تنور
تنور بمو قرصونی دا
قرصونردایم ب بابام
بابام بمو خرمای دا
خرماخوردم شیرینک بو
شموردم چلویک بو
گوفتم بابا بابا
یک دگهم بده
یک پیکلگی زه
کلاهم انوحصارافتی
کوشم اپی حصار افتی
امیدوارم که از خواندن این شعر لذت برده باشید.
«دیزباد وطن ماست»- حقانی یکی از انواع سروده مذهبی است که در میان دیزبادی ها بسیار متداول بوده است. این شیوه اگرچه به مرور زمان رو به فراموشی گذاشته اما می تواند موضوعی باشد که در مناسبت ها روی آن برنامه ریزی و فرهنگ سازی شود.
امروز بسیاری از جوانان دیزبادی آهنگ های خواننده های مختلف را که گاهی هیچ معنایی ندارند در اتومبیل های خود پخش می کنند و یا در گوشی موبایل های خودشان نگه می دارند و مرتبا به آنها گوش می دهند اما این نوع از سروده ها در حال فراموش شدن هستند.
امیدواریم که فرهنگ سازی از حقانی به بخشی از برنامه نهادهای فرهنگی در دیزباد تبدیل شود تا بخشی از هویت خودمان را در میان صدای ابتذال موسیقی های غربی فراموش نکنیم.