«دیزباد وطن ماست»- مساله سگ های ولگرد در دیزباد موضوع جدیدی نیست و از گذشته مورد توجه شورای اسلامی و نهادهای مدنی قرار داشته است.
در این ویدئو رسیدگی به سگ ها را توسط یگان حفاظت دیزباد مشاهده می کنید، به نوعی توازن میان دو بخش از جامعه ایجاد شده است. بخشی از جامعه جویای حذف این سگ ها از فضای ده هستند. بخشی نیز خواهان حراست و حفاظت از آنها به عنوان حیواناتی بی آزاد و اهلی هستند. دیزباد در این باب هنوز نیاز به تصمیم گیری و اقدام دارد اما اینکه امروز به این سگ ها رسیدگی می شود باعث می شود که خطرات سگ های ولگرد گرسنه در دیزباد کاهش یابد. امیدواریم که بحث سگ ها به شکلی ساختارمندتر مورد توجه قرار گیرد تا شاهد هیچ آسیبی از این سو به دیزبادی ها نباشیم.
«دیزباد وطن ماست»- هادی میرشاهی در متنی که توسط ریم فطوم ویرایش شده است در باب مراسم ازدواج در دیزباد قدیم از مراسم پاتختی می گوید.
وی می نویسد: شبِ اوّلِ عروسی، پاتختی بنام پاتختی شاه داماد روی پشتبام شکل میگرفت. حتّی اتّفاق میافتاد که صبح همان روز پشتبام را برفروبی کرده باشند. تنها نسل جوان نبودند که روی پشتبامهای مرطوب و برفی مینشستند. سرما و سرماخوردگی مطرح نبود بلکه نسل میانسال و سالمندان (مخصوصأ مادربزرگها) هم همین اشتیاق رانشان میدادند.
همه شاد بودند و شادی را دوست میداشتند و از زودهنگام جا میگرفتند. در ابتدای شروع پاتخت روشناییِ کافی نبود فقط جلو مطربها، آتشی و شعلهای برقرار بود تا آنها بتوانند تُمبَک و دایره زنگی خود را خشک کنند و مرحوم غلامحسن هم ششتارش را کوک نماید بچهها از ساعتها چشم به مطربها دوخته بودند کی آنها آماده هنرنمایی میشوند و پا تخت کی رسمیّت پیدا میکند.
یواشیواش سروکله بزرگترها پیدا میشد، چراغهای توری روشنیبخش صحنه عروسی میشدند.
شاه داماد و هیئت همراه روی صندلیها یا نیمکتی جلوس میفرمایند و مردان دورتادور پاتخت مینشینند بهطوریکه دامادهای همان سال دو طرف داماد مستقر میشوند. نوازندگان که به گروه مطرب مشهور بودند دُهُل، سُرنا، تمبک، دایره زنگی و ششتار به همراه داشتند و اکثراً از شاه تقی و بازه هور میآمدند. این گروه تا آخر شب نوازندگی و هنرنمایی میکردند.
چند صحنه رقص که توسّط گروه انجام میشد با این توضیح که مردان لباس زنانه میپوشیدند وبا پولکهای فلزی در انگشتان خود، صدایی ایجاد میکردند که شور و هیجان تماشاچیان چندبرابر میشد.
یک نمایش تکراری را هر شب اجرا میکردند. جالب اینکه سناریوی نمایش همه عروسیها یکی بود مردی که لباس زنانه میپوشید در صحنه نمایش ظاهر میشد با این متن، آغازگر نمایشنامه همهشبها بود:
خدایا خداوندا نمیدانم با این بختبرگشتهام چهکار کنم. شوهرم که معتاد بود ازش خبری ندارم. اکنون نوکری دارم بنام ایپکچی که سر به هواست و فرمانبردار نیست.
صدا میزند: ایپکچی جوابی نمیآید بار دوم، سوّم یا چهارم که صدامی زند: صدایی از پشت جمعیّت شنیده میشود بله (همه جمعیّت یکپارچه می خندندکه او بهجای بله، بعله گفته است) تا بالاخره ایپکچی با صورتی سیاه و ملبس به لباس قرمز و کلاه نمدی وارد صحنه میشود. (شور و هیجان و خنده سراپای جمعیّت را فراگرفته است) خانمِ ارباب در گفتگو با نوکر خود اصطلاحاتی را بکار میبرد که جوابِ آن مثل بعله انحرافی و موجب خنده تماشاچیان میشد. به ایپکچی دستور میدهد بروفهای از آقای ... بگیر و بیاور. خانم صحنه را ترک میکند. صحنه اوّل نمایش بهپایان میرسد.
در صحنه دوّم ایپکچی وارد صحنه شده یک سینی به همراه دارد که پیاله واژگون روی بشقابی قرار گرفته پیاله را برمیدارد. مشاهده مینماید سه تا نُقل زیر پیاله است.
هر سه نُقل را میخورد. در تماشاچیان اضطرابی به وجود میآید که این عمل زشت، خیانتدرامانت است! آیا ایپکچی بچه سرنوشتی دچار میشود؟
صحنه آخر خانم ِارباب وارد صحنه میشود. هیجان و اضطراب به اوج خود رسیده است همه نگران سرنوشت این خیانتکار هستند.
خانم سؤال میکند: تحفه را آوردی؟ او بالکنت زبان میگوید بله خانم آوردم!
خانم تا پیاله برمیدارد پی به خیانت او میبرد او را از این سمت اخراج و نمایش با هیجان تمام بهپایان میرسد. جالبتوجه اینکه در تمام عروسیهای همان سال و یا سالهای ماقبل و ما بعد هم همین سناریو تکرار میشد. برای تماشاچیان فرقی نمیکرد بازهم استقبال میکردند. بازهم میخندیدند. چون دوست داشتند بخندند.
مردم خیلی امکانات نداشتند ولی هم را ازتهدل دوست داشتند و شاد بودند،
گروهی از مطربها برای آوردن حنا به منزل خانواده عروس میروند .خُنچَه حنابندان با سازوآواز به پاتخت آورده میشود برای اجرای مراسم دو نفر که معمولأ از دامادها هستند برای حنا گذاشتنِ دست داماد دعوت میشوند.
«دیزباد وطن ماست»- هادی میرشاهی در متنی تاریخی به آداب و رسوم عروسی در دیزباد پرداخته که توسط ریم فطوم ویرایش شده است.
وی می نویسد: عروسی در دیزباد قدیم هفتخوان رستم بود:
در سالهای قدیم عروسیها در زمستان برگزار میشد که برف خیلی زیاد و اکثراً کوچهها پربرف و یخبندان ولی شرکت در عروسی بر هر مشکلی ارجح بود. سرما و برف برای مشتاقان به عروسی محلّی از اعراب نداشت. علّت برگزاری مراسم عروسی در زمستان بدو علّت بود اولاً محصولات جمعآوریشده بفروش میرسید ثانیاً مردم بیکارتر بودند.
«دیزباد وطن ماست»-خاله سلیمه یکی از پیشکسوتان دیزبادی است که گذر ایام بر حافظه اش کمتر اثر گذاشته و هنوز اشعار زیادی از گذشته را در خاطر دارد.
به این حقانی که توسط روابط عمومی شورای اسلامی دیزباد تهیه شده گوش فرا می دهیم.
«دیزباد وطن ماست»- طرح تاب آوری خانه هلال روستای دیزباد بالای نیشابور، به عنوان طرح برتر خانه های هلال کشور مطرح شد.
به گزارش دیزباد وطن ماست، همتی رئیس جمعیت هلال احمر کشور از طرح تاب اوری خانه هلال روستای دیزباد نیشابور بزرگ بعنوان الگوی موفق و برتر کشوری نام برد و خواستارحمایت همه جانبه و اجرای دقیق این مهم شد.
در نشست ویدئو کنفرانس شورای مدیران عامل و مدیران ستادی که با حضور دکتر همتی رئیس و قوسیان مقدم دبیرکل جمعیت هلال احمر کشور برگزار شد طرح تاب آوری محلی شبکه خانه های هلال نیشابور بزرگ توسط خافی مدیر اجرایی پروژه ارائه شد.
در این جلسه که با حضور دکترسیدمجتبی احمدی مدیرعامل استان و اسماعیل شاه بیکی معاون مدیرعامل و رییس جمعیت هلال احمر نیشابور به صورت آنلاین برگزار گردید طرح فوق بعنوان الگو به آگاهی شورای مدیران جمعیت هلال احمر کشور رسید.
گفتنی است این طرح بمدت ۹ماه در ۳۰ خانه هلال روستایی نیشابور بزرگ با همکاری نمایندگی سازمان ملل UNDP توسط خانه هلال روستای دیزبادبالا اجرا می شود.